رشد چشمگیر فعالیتهای تحقیقاتی در دانشگاهها و مراکز پژوهشی کشور انکارناپذیر است، اما باید توجه داشت که چرخه دانش در انتهای مرحله پژوهش هنوز ناکامل است. دستاوردهای پژوهشی در صورتی که منجر به رفع نیازهای جامعه از طریق تولید داراییهای فکری و ارزش افزوده حاصل از فروش و تجاریسازی این داراییها نگردند، نمیتوانند به معنای عاملی حیاتی در توسعه اقتصاد کشور به حساب آیند.
فناوری به منزله تمامی دانشها، محصولات، فرآیندها، ابزارها، روشها و سیستمهایی است که در خلق کالاها یا ارائه خدمات مورد استفاده قرار میگیرد.
توسعه فناوری به معنی تلفیق فناوری کسب شده با دستاوردهای حاصل از دانش، مهارت و تجربه خود و خلق فناوری نوینی متناسب با نیازهای جامعه است. توسعه فناوری بدون نهادهای تحقیقوتوسعه امکانپذیر نخواهد بود. بدون استقرار نهادهای پژوهشی در واحدهای صنعتی و نهادهای آموزشی و گسترش آموزشهای فنی و حرفهای و ارتباط مستمر بین صنعت و دانشگاهها و از همه مهمتر تعهد و علاقه دولت به پیشرفت، توسعه فناوری امکانپذیر نیست.
در بیشتر دانشگاههای موفق جهان، تولید درآمد پس از آموزش و پژوهش، به عنوان سومین نقش دانشگاهها معرفی میشود. بدین منظور واحد «توسعه فناوری» در ابتدای سال 1393 با این هدف که خلاء سرمایه، دانش و تجربه تجاریسازی مورد نیاز در نخستین مراحل توسعه تکنولوژی را برطرف نماید و آن فناوری را به مرحلهای از رشد برساند که موفق به جذب سرمایه از صندوقها و شركتهای سرمایهگذاری ریسكپذیر داخل یا خارج دانشگاه با سهمی عادلانه شود در «معاونت پژوهش و فناوری» تاسیس گردید.
ماموریت واحد توسعه فناوری، ارتقا بخشیدن به انتقال تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف برای استفاده جامعه از آن و سودآوری در ضمن تولید درآمد برای حمایت از تحقیق و آموزش است.